თარგმანი მეგრულიდან ზაალ ჯალაღონია

მოთქვარშალებს წვიმა...

რა ხანია მოთქვარშალებს წვიმა,
გავუყვეთო ამ გადაწნულ ბილიკს,
ამ გულისთვის რას მღეროდი წინათ,
მწვანე მოლი, წვიმით შევერცხილი.

შესუდრულა შარისპირი შორი,
ზევით, ქვევით მოთქრიალებს თქორი.

ბაიასფრად შეფერადდა მიწა,
თვალთა შენთა იერს უცვლის ქარი,
მოთქვარშალებს თქვარშალია წვიმა,
იასამნის სურნელების დარი.

მითქვარშალჷ ჭვემა...

მითქვარშალჷ ჭვემა, ამარ, ქორე წორი,
იბდათია წორო, ბეჭილია შარათ.
ათე თონწყუ გურცჷ მუს ოძირა შორო,
დოლო მორჩქჷ სქვამას სქანი ნაშიმორა.

მოსურდელე შოშე, გურით მოსურდელე,
მითქვარშალჷ ჭვემა, ეშე, გიმე ელე.

ბაიაშფერჲ გეძჷ, ასე არძა ოროს,
სქან თოლეფიშფერო, ათირუნა ფერი.
თქვარშალია ჭვემა, თქურშინუნცჷ ხოლოს.
იასახო ჭვენცჷ, იასუმიშჲ ნერი.


საით მიდის ბორანი...


საით მიდის ბორანი, რატომ აღარ ყოვნდება?
ისმის ტალღის ორანი, ფონს მიფონავს ფონებად,
ზედ ღრუბელი ასვენია, მისი თეთრი ქულები,
ჩემი გული ნაკვესია, ცა ჩრდილია სრულებით.

გზად ქალაქებს მიაძახებს, ხალხს ეძახის ქადილით,
ჩანს ქარონის კუშტი სახე, ზედ ბურუსის მანდილი,
მიბორგავს და ბორიო ბორკავს ბორანს ტბორებზე,
ბევრის ტანჯვა წაუღია, ბევრის სულნი ჰგოდებენ.

საით მიდის ბორანი, რატომ აღარ ყოვნდება?

სო მეურც ბონარი...


სო მეურც ბონარი, წყარც გეჸუნცო ბონო,
რე პოპორი ხონარი, ფონც მეფონუნც ფონო.
ართო ფომფი მუნაფა წყარც იქიორ ნორო,
ჩქიმი გური ნოფა რე, ცა ნოსოფიშ ორო.

მინჭუაფუ ნოღაშა, ნოფულჲ ინაფულუ,
წყარმალუ დო ბონარი, ნირსიშ ნოქიცია.
ნოცხეცხეფიშ ნოწეწი, მასქურ ალნარქია.
მუზმა ჭუა მეუღუ, მუზმა კოჩიშ თია.

სო მეურც ბონარი, წყარც გეჸუნცუნჲ ბონო?!