თარგმანი მეგრულიდან ალიო ქობალია 1927-2006 წწ

ძველი გზები

ელოდნენ მგზავრებს, 
სევდით თუ ოხვრით,
რამდენი იყვნენ, ვინ მოსთვლის, ნანა,
გზისპირ მცხოვრებთა 
აღარ დგას ქოხიც,
აღარსად ჩანან, აღარსად ჩანან.

და ძველი გზები,
სევდით მარები,
დღეს მორევიათ ბარდი თუ ღიჭვი,
მაყრად აჩქარებს
წვიმებს ქარები,
მოძალებული ფიქრით და იჭვით.

ელოდნენ მგზავრებს,
სევდით თუ ოხვრით,
რამდენი იყვნენ, ვინ მოსთვლის, ნანა,
გზისპირ მცხოვრებთა
აღარ დგას ქოხიც,
გარდახდა ჟამი, აღარსად ჩანან.

ჯვეშ მაშარეფი

მეშარემს ელდეს
ამდღარიშა ნაშარეფი,
ნანა, მუზმა ბრელი რდეს,
ვეპალუნა მაშარეფი.
ჯვეშ ნაულა ნაშარეფს
კაკლარ-ბარდი მორიებუ...
მაყარეთ აჩქარენს
ჭვიმეფს ასე ბორიეფი,
მაშარემსუ ელუდეს
ამდღარიშა ნაშარეფი...
ადრე მუზმა ბრელი რდეს,
ვეპალუნა მაშარეფი.



ჯარგვალი ზღვის კბოდეზე

მთების ძირში დავდგამ ბინას,
ჯარგვალს დავწნავ კლდეთა ახლოს,
ვინმემ რამე მაწყენინა?
ღმერთმა ლხინი მოუმრავლოს.

ალიონის სხივებს ვესავ,
ზღვის გავხედავ მწვანე "ვაკეს",
თმების სირმას დავაკემსავ
წყალთა ამონარაკრაკებს.

მივაყურებ ზღვის ხმას უცებ,
როცა ლივლივს იწყებს ტალღა,
თევზებს ხელით დავაპურებ,
სულს საზღვარი აღემაღლა.

შევაკავებ მერე ხევში
მოვარდნილი წვიმის დენას,
ნავს ჩავძირავ ზღვის სიღრმეში,
ქვეყნებს აღარ გადავსერავ.

ათაბოგი კირდე ზღვას

ათაბოგის ქიგვოღობა
კირდე-ჩქონიშ მოფერდას,
მითინქ ოჭიშ ქომრთინუდა,
არძა ჯგირო ჸოფედას.

ოჭმარესუ ქიგვოჯინექ
წყარიშ წვანე დობერას.
თომაშ სირმას ქიგვოჭაჭანქ
ჩილამურ დო მონგერას.

სერიშ ზღვასუ ქიმვარჩქილექ,
ნიარეფიშ მოფენდას,
ჩხომეფს ქიმიბდიარუა,
ორქოს მუთას ოფერდას.

ინორობას ქინვოხვილა
წკონდა ჭვიმაშ მობენას,
ნიშის დომწყუნქ, დღას ვებზალა
ქიანეფიშ მოლებას.

No comments:

Post a Comment